Wózek elektryczny Stal 258, znany również pod oznaczeniem WA-2, to polski akumulatorowy pojazd platformowy produkowany od lat 60. XX wieku przez Hutę Stalowa Wola. Jego głównym przeznaczeniem był transport towarów o masie do 2000 kg na terenie zakładów przemysłowych, pomiędzy wydziałami i halami produkcyjnymi. Dzięki wyposażeniu w hak pociągowy, możliwe było doczepianie przyczep i tworzenie pociągów drogowych, co znacznie zwiększało jego funkcjonalność.
Stal 258 był wyposażony w dwa silniki elektryczne o mocy 2 kW każdy, zasilane baterią akumulatorową o pojemności 200 Ah i napięciu 80 V. Pojazd osiągał prędkość do 14,5 km/h bez obciążenia i 11,5 km/h z ładunkiem. Jego zasięg wynosił do 80 km na jednym ładowaniu. Wózek miał długość 2220 mm, szerokość 1250 mm, rozstaw osi 1575 mm, prześwit 270 mm oraz najmniejszy promień skrętu 3100 mm. Masa własna pojazdu wynosiła 1500 kg.
Dzięki pneumatycznym oponom, Stal 258 mógł poruszać się po nierównych nawierzchniach, co czyniło go wszechstronnym środkiem transportu w różnych warunkach przemysłowych. Jego uniwersalność sprawiła, że był szeroko stosowany nie tylko w fabrykach, ale także na dworcach kolejowych i lotniskach do przewozu bagażu oraz w centrach pocztowych.
Wózek Stal 258 znalazł również zastosowanie w zakładowych strażach pożarnych w latach 60. i 70. XX wieku, gdzie wykorzystywano go z zabudową pożarniczą do transportu motopomp, węży i innego sprzętu gaśniczego. Ciekawostką jest fakt, że Lech Wałęsa, przyszły prezydent Polski, pracując jako elektryk w Stoczni Gdańskiej, obsługiwał tego typu wózki akumulatorowe.
Obecnie Stal 258 jest uznawany za jeden z pierwszych polskich pojazdów elektrycznych i stanowi cenny eksponat w muzeach techniki, takich jak Muzeum Techniki Wojskowej GRYF. Jego historia świadczy o innowacyjności polskiego przemysłu w okresie PRL i adaptacji technologii do różnorodnych potrzeb gospodarczych.
Zobacz także
Renault Estafette
Chevrolet Corvette C1
Ferrari SF90 Spider
Steyr 100 Cabriolet – „Podróż za jeden uśmiech”
Audi Quattro
