Śmigłowiec Mi-6A, znany również pod kodem NATO „Hook”, to jedna z najbardziej imponujących maszyn w historii lotnictwa. Produkowany był w Związku Radzieckim przez zakłady lotnicze im. Michaiła Mila, które specjalizowały się w konstrukcji śmigłowców. Produkcja tego kolosa rozpoczęła się w latach 50. XX wieku, a pierwszy lot prototypu miał miejsce w 1957 roku. Mi-6A był wówczas największym i najcięższym śmigłowcem na świecie, co przyniosło mu sławę nie tylko wśród wojskowych, ale także wśród cywilnych użytkowników.
Mi-6A był napędzany przez dwa silniki turbowałowe D-25W, które zapewniały mu moc wystarczającą do unoszenia ładunków o wadze do 12 ton. Długość śmigłowca wynosiła ponad 33 metry, a średnica wirnika głównego sięgała 35 metrów, co czyniło go prawdziwym gigantem w powietrzu. Maszyna mogła osiągnąć prędkość maksymalną około 300 km/h, a jej zasięg operacyjny wynosił ponad 600 kilometrów. Co ciekawe, Mi-6A był wyposażony w skrzydła, które generowały dodatkową siłę nośną podczas lotu poziomego, co było nietypowym rozwiązaniem jak na śmigłowce.
Śmigłowiec ten znalazł szerokie zastosowanie zarówno w wojsku, jak i w cywilnym sektorze transportowym. Był używany do przewozu ciężkiego sprzętu wojskowego, desantowania żołnierzy, a także do działań ratowniczych i gaszenia pożarów. W Polsce Mi-6A był wykorzystywany przez Wojsko Polskie w latach 70. i 80. XX wieku. W sumie do Polski trafiły trzy egzemplarze tego śmigłowca, które służyły głównie do transportu ciężkiego sprzętu i wsparcia logistycznego. Niestety, żaden z nich nie przetrwał do dziś w stanie lotnym.
Na świecie wyprodukowano łącznie około 860 egzemplarzy Mi-6. Produkcja zakończyła się w 1981 roku, ale wiele z tych maszyn pozostawało w służbie jeszcze przez kolejne dziesięciolecia, szczególnie w krajach byłego ZSRR. Mi-6A zapisał się w historii lotnictwa jako maszyna, która przekraczała granice możliwości technicznych swoich czasów, a jego wpływ na rozwój ciężkich śmigłowców jest nie do przecenienia. Dziś jest już raczej reliktem przeszłości, ale wciąż budzi podziw swoimi rozmiarami i osiągami.
Podstawowe dane techniczne
Lata eksploatacji w Polsce – 1978-1990
Załoga – 5 osób
Dane techniczne
Napęd – 2 razy silnik turboodrzutowy D-25W
Ciąg silnika – 2×5500 KM (4048 kW)
Wymiary
- Rozpiętość – 35,00 m
- Długość – 33,16 m
- Wysokość – 9,86 m
Masy
- Masa własna – 27 240 kg
- Masa startowa – 40 500 kg
Osiągi
- Prędkość maksymalna – 300 km/h
- Pułap – 4 500 m
- Zasięg – 620 km
- Zasięg maksymalny – 1 450 km
Zobacz także
Renault Wind – mały roadster z charyzmą
Lamborghini Huracan EVO Spyder
Lokomotywa Newag Griffin
UTV Polaris XP4 RZR 1000
McLaren P1
Samolot można zobaczyć na ekspozycji zewnętrznej, która ma miejsce w Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie przy ul. Lotników Polskich 1.